Τι είναι να πίνετε πολύ, πώς να πίνετε με μέτρο ή δεν πρέπει να πίνετε καθόλου - τι πρέπει να επιλέξετε;
Υπάρχει μια αμφίθυμη στάση απέναντι στο αλκοόλ και την κατανάλωσή του στην κοινωνία μας: αφενός, «το ποτό είναι επιβλαβές για την υγεία! », και αφετέρου, «ποιος δεν πίνει τώρα; ». Κατά τη γνώμη μας, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η κατανάλωση αλκοόλ θεωρείται συχνά από την ιατρική από δύο ακραίες θέσεις: τον κανόνα (νηφαλιότητα) και την ασθένεια (εξάρτηση από το αλκοόλ). Ταυτόχρονα, οι teetotalers αποτελούν μειοψηφία στην κοινωνία: από το 40% του συνολικού πληθυσμού (συμπεριλαμβανομένων των ανηλίκων και των ηλικιωμένων) έως το 10-15% του ενήλικου πληθυσμού. Από αυτή την άποψη, πολλοί άνθρωποι έχουν μια ερώτηση: "Είναι η κατανάλωση αλκοόλ τόσο επιβλαβής, αν είναι τόσο συνηθισμένη, και οι ίδιοι οι γιατροί, που μιλούν συνεχώς για τη βλάβη του, δεν είναι σχεδόν καθόλου αισιόδοξοι; "Επομένως, ο σκοπός αυτού του άρθρου δεν είναι μόνο να μιλήσει για τους πραγματικούς κινδύνους και τις βλάβες της υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ, αλλά και για το τι συνιστά την κατανάλωσή του με ελάχιστο κίνδυνο για την υγεία.
Κατάχρηση αλκόολ
Ας ξεκινήσουμε με μερικούς σημαντικούς ορισμούς. Τι είναι η κατανάλωση αλκοόλ, η κατάχρηση και η εξάρτηση από το αλκοόλ; Από μόνη της, η κατανάλωση αλκοόλ, όπως και πολλές άλλες ουσίες, είναι ένας τύπος ανθρώπινης συμπεριφοράς. Η διαφορά μεταξύ του αλκοόλ (και του καπνού) και πολλών άλλων προϊόντων διατροφής σχετίζεται με την ικανότητά του να επηρεάζει τη νοητική δραστηριότητα ενός ατόμου: συναισθήματα, συμπεριφορά, σκέψη. Ως εκ τούτου, το αλκοόλ αναφέρεται ως ψυχοδραστικές (που δρουν στην ψυχή) ουσίες, οι οποίες περιλαμβάνουν επίσης ναρκωτικά (οπιοειδή, ψυχοδιεγερτικά και κάνναβη), ψυχοτρόπα φάρμακα (βαρβιτουρικά, βενζοδιαζεπίνες) και τοξικές ουσίες (κόλλα, βενζίνη, διαλύτες). Το αλκοόλ και οι περισσότερες ψυχοδραστικές ουσίες μπορούν να προκαλέσουν κατάχρηση και εξάρτηση στους ανθρώπους. Η κατάχρηση νοείται ως ένας τύπος κατανάλωσης που βλάπτει τη σωματική (αυξημένη πίεση, βλάβη στο συκώτι, την καρδιά και τα νεύρα) και την ψυχική υγεία ενός ατόμου (αϋπνία, κατάθλιψη, άγχος) και μπορεί επίσης να διαταράξει την επαγγελματική (απόλυση), την οικογένεια ( διαζύγια, σκάνδαλα) και δημόσια (συλλήψεις, οδήγηση υπό την επήρεια μέθης) ζωής ενός ατόμου.
Η κακοποίηση είναι ήδη μια επώδυνη κατάσταση και απαιτεί την παρέμβαση ενός γιατρού, αλλά, σημαντικό, σε αυτό το στάδιο μπορεί επίσης να είναι ένας γενικός θεραπευτής ή νευρολόγος που έχει δεξιότητες στη βραχυπρόθεσμη παρέμβαση για προβλήματα αλκοόλ. Ο εθισμός στο αλκοόλ είναι ήδη μια ασθένεια, όπως το άγχος ή η κατάθλιψη, παρουσία της οποίας ένα άτομο χρειάζεται τη βοήθεια άλλων γιατρών - ενός ναρκολόγου ή ενός ψυχοθεραπευτή.
Η εξάρτηση από το αλκοόλ περιλαμβάνει έναν συνδυασμό διαταραχών στη συμπεριφορά, τη σκέψη και τις φυσικές λειτουργίες του σώματος που αναπτύσσεται μετά από επαναλαμβανόμενη χρήση αλκοόλ. Τα κύρια συμπτώματα του εθισμού στο αλκοόλ είναι ένας ισχυρός καταναγκασμός για «ποτό» («πόθος»). παραβίαση της ικανότητας ελέγχου της πρόσληψης αλκοόλ (αρχή και τέλος της κατανάλωσης και η δόση) («χωρίς φρένα, φαγοπότι»). επιθυμία ή ανεπιτυχείς προσπάθειες μείωσης ή ελέγχου του ποτού·κατάσταση στέρησης (σύνδρομο στέρησης, «απόβλητα») όταν σταματάτε ή μειώνετε την κατανάλωση αλκοόλ και ανακουφίζετε από αυτήν την κατάσταση όταν πίνετε. ανοχή - σταδιακή αύξηση της δόσης του αλκοόλ που καταναλώνεται. αγνόηση άλλων ενδιαφερόντων και αύξηση του χρόνου κατανάλωσης. και, τέλος, η συνέχιση του ποτού με προφανή βλάβη στην υγεία. Μια διάγνωση εθισμού μπορεί να γίνει εάν υπάρχουν τρία ή περισσότερα από αυτά τα σημάδια μέσα σε ένα μήνα του περασμένου έτους (π. χ. εβδομαδιαία ημερήσια κατανάλωση αλκοόλ την Παρασκευή μετά τη δουλειά ή υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ για τέσσερις εβδομάδες το χρόνο).
Εάν στην κοινωνία το 5 έως 10% του πληθυσμού κάνει κατάχρηση αλκοόλ και ένα άλλο 4% του πληθυσμού (2% των γυναικών και 6% των ανδρών) εξαρτάται από το αλκοόλ, τότε στο υπόλοιπο μέρος του πληθυσμού, περίπου 10-20% περισσότερο ανίχνευση υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ. Σύμφωνα με τον ορισμό του ΠΟΥ, η υπερβολική (επικίνδυνη ή επικίνδυνη) κατανάλωση αλκοόλ θεωρείται ότι είναι τα επίπεδα ή τα είδη αλκοόλ που, εάν συνεχιστούν, θα οδηγήσουν σε βλάβη της υγείας (δηλαδή σε αυτό που αργότερα θα γίνει κατάχρηση).
Πιστεύεται πλέον ότι η ποσότητα του αλκοόλ που καταναλώνεται καθορίζει άμεσα την πιθανότητα εμφάνισης διαφόρων προβλημάτων αλκοόλ (επικίνδυνη κατανάλωση, κατάχρηση και εξάρτηση), μετά την οποία μπορεί να απαιτηθεί απόσυρση από την υπερφαγία. Οι μη αλκοολικοί ενήλικες έχει αποδειχθεί ότι δεν καταναλώνουν περισσότερα από 20 g αιθυλικής αλκοόλης την ημέρα για να ελαχιστοποιήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης προβλημάτων. Ταυτόχρονα, η πρόσληψη αλκοόλ δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 5 ημέρες την εβδομάδα με υποχρεωτικές 2 ημέρες νηφάλιου. Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, 10 g αιθυλικής αλκοόλης λαμβάνονται ίσα με 1 τυπική μονάδα (δόση) αλκοόλης. Μία δόση αλκοόλ περιέχεται σε 330 ml. μπύρα με περιεκτικότητα 5%. σε 140 ml. ξηρό κρασί (9-11%); σε 70 ml. ενισχυμένο κρασί (18%). και σε 35 ml αποστάγματα (40%). Για τον υπολογισμό της ποσότητας αιθυλικής αλκοόλης σε γραμμάρια σε ένα αλκοολούχο ποτό, είναι απαραίτητο να πολλαπλασιαστεί ο όγκος του ποτού με τη δύναμή του και με συντελεστή μετατροπής 0, 79 (κάθε χιλιοστόλιτρο καθαρής αιθυλικής αλκοόλης περιέχει 0, 79 g).
Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμη και η λήψη μίας ή δύο δόσεων αλκοόλ την ημέρα είναι ανεπιθύμητη: εάν οδηγείτε όχημα, εάν είστε έγκυος ή θηλάζετε, όταν παίρνετε ορισμένα φάρμακα, με πολλές ασθένειες και όταν δεν μπορείτε να ελέγξετε το ποτό σας (δηλαδή έχετε ένα από τα σημάδια του εθισμού).
Τι προβλήματα προκαλεί το αλκοόλ;
Τα προβλήματα με το αλκοόλ δεν είναι μόνο επιβλαβή για την υγεία και την ψυχή, αλλά και διάφορες επαγγελματικές, οικογενειακές και κοινωνικές συνέπειες της υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ.
Χαμηλός κίνδυνος προβλημάτων αλκοόλ παρατηρείται με 3-4 ποτά την ημέρα για τους άνδρες (20 την εβδομάδα) και 2-3 για τις γυναίκες (15 ποτά την εβδομάδα). Ο μέσος κίνδυνος προβλημάτων παρατηρείται με 25-35 δόσεις την εβδομάδα για τους άνδρες και 15-25 δόσεις για τις γυναίκες. Υψηλός κίνδυνος προβλημάτων αλκοόλ παρατηρείται όταν πίνουν περισσότερα από 35 ποτά την εβδομάδα για τους άνδρες και περισσότερα από 25 για τις γυναίκες. Μια περαιτέρω αύξηση της κατανάλωσης υποδηλώνει κατάχρηση και απότομα (κατά 6, 5 φορές) αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης εξάρτησης από το αλκοόλ και συναφών σωματικών ασθενειών. Έτσι, μπορείτε να υπολογίσετε την ποσότητα αλκοόλ που καταναλώθηκε τις τελευταίες 7 ημέρες, η οποία μπορεί να θεωρηθεί δείκτης της μέσης κατανάλωσης αλκοόλ γενικά. Και μετά μπορείτε να αξιολογήσετε πόσο κίνδυνο σας φέρνει το ποτό σας, καθώς και αν είναι ήδη επώδυνο.
Εκτός από την ποσότητα αλκοόλ που καταναλώνεται, η πιθανότητα ενός ατόμου να αναπτύξει κατάχρηση και εξάρτηση από το αλκοόλ επηρεάζεται επίσης από κληρονομικούς, προσωπικούς και κοινωνικούς παράγοντες. ονομάζονται επίσης παράγοντες κινδύνου. Οι κληρονομικοί (γενετικοί) παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν την εξάρτηση των γονέων από το αλκοόλ (ο κίνδυνος αυξάνεται κατά 3-4 φορές) και άλλους εθισμούς (εθισμός στα ναρκωτικά - αύξηση του κινδύνου κατά 4-5 και το κάπνισμα της μητέρας - κατά 2-3 φορές). Επί του παρόντος, έχουν εντοπιστεί πολλά γονίδια που ευθύνονται για την ανάπτυξη της εξάρτησης από το αλκοόλ, ωστόσο καθορίζουν μόνο το 30-40% του κινδύνου εμφάνισής της. Εκείνοι. Το 60-70% του κινδύνου αλκοολισμού εξαρτάται από την προσωπικότητα του ατόμου και το περιβάλλον του.
Οι γενετικές διαφορές επηρεάζουν επίσης τα φυσιολογικά και ψυχολογικά χαρακτηριστικά των ανθρώπων σε σχέση με την κατανάλωση αλκοόλ. Αποκαλύφθηκαν τα ακόλουθα χαρακτηριστικά: α) ασυνήθιστος (αργός ή επιταχυνόμενος) μεταβολισμός (επεξεργασία) της αιθανόλης - «Μεθαίνω γρήγορα ή εντελώς μεθυσμένος»·β) επιταχυνόμενη ανάπτυξη ανεκτικότητας - "δεν παίρνει βότκα". γ) αλλοιωμένες αντιδράσεις στο αλκοόλ (ευερεθιστότητα, επιθετικότητα και κατάθλιψη).
Ποια χαρακτηριστικά ενός ατόμου αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης εξάρτησης από το αλκοόλ; Τα κυριότερα είναι το αρσενικό φύλο, η πρώτη πρώτη κατανάλωση αλκοόλ, η νεαρή ηλικία (16-19 ετών), η ζωή εκτός γάμου (ανύπαντρος, διαζευγμένος ή χήρος), το χαμηλό εισόδημα, η έλλειψη εργασίας, η σύνταξη. Τα ψυχολογικά προβλήματα που συχνά προδιαθέτουν για την ανάπτυξη εξάρτησης από το αλκοόλ σε νεαρή ηλικία (πριν από 25 ετών) είναι η συναισθηματική αστάθεια (κυκλοθυμικές εναλλαγές, ευερεθιστότητα, επιθετική συμπεριφορά), αλλοιωμένη μέθη, υπερκινητικότητα και επικίνδυνη συμπεριφορά (συμπεριφορά αναζήτησης ερεθίσματος - τζόγος, σεξουαλική συμπεριφορά συντρόφους), καθώς και υψηλότερα επίπεδα κατανάλωσης αλκοόλ σε νεαρή ηλικία.
Ψυχολογικά προβλήματα που συχνά προδιαθέτουν στην ανάπτυξη εξάρτησης από το αλκοόλ στην ενήλικη ζωή (μετά από 30 χρόνια) είναι αυξημένα επίπεδα άγχους και κατάθλιψης, μειωμένη ικανότητα επικοινωνίας (ντροπαλότητα), δυσκολία στην αλλαγή, φόβος εγκατάλειψης, αποφυγή προβλημάτων, έλλειψη νοήματος για ύπαρξη και προοπτικές. Οι παράγοντες κοινωνικού κινδύνου για τον αλκοολισμό περιλαμβάνουν υψηλό επίπεδο άγχους στην οικογένεια για τις γυναίκες και στρες στην εργασία για τους άνδρες, χαμηλή κοινωνική θέση της οικογένειας (φτώχεια, κακές συνθήκες στέγασης), διαταραχή της δομής και λειτουργίας της οικογένειας (ελλιπής - για γυναίκες).
Τι μπορεί να συμβουλευτεί ένα άτομο που πίνει μέτρια αλκοόλ, αλλά έχει παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη εξάρτησης από το αλκοόλ, π. χ. μπορεί να γίνει αλκοολικός;
Σε αυτά τα άτομα, ακόμη και η κατανάλωση αλκοόλ σε επίπεδο μέτριου κινδύνου μπορεί να προκαλέσει τα ίδια προβλήματα με την κατανάλωση αλκοόλ χαμηλού κινδύνου σε άτομα χωρίς αυτούς τους παράγοντες. Επομένως, πρέπει να αποτρέψουν την ανάπτυξη κατάχρησης και εξάρτησης από το αλκοόλ και αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τη συνεχή τήρηση των ορίων της μέτριας κατανάλωσης αλκοόλ. Ακόμη και εφάπαξ δόσεις υψηλών δόσεων αλκοόλ (περισσότερες από 5 δόσεις την ημέρα) μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη προβλημάτων αλκοόλ που σχετίζονται με τοξίκωση - δηλητηρίαση, τραυματισμοί, ατυχήματα, βία. και η μακροχρόνια κατανάλωση ακόμη και μικρών ποσοτήτων αλκοόλ (3-5 ποτά την ημέρα) αυξάνει τον κίνδυνο εθισμού κατά 2-3 φορές σε σύγκριση με όσους δεν έχουν αυτούς τους κληρονομικούς, προσωπικούς και κοινωνικούς παράγοντες κινδύνου. Επομένως, για αυτούς, οι υπερβολικές δόσεις είναι απαράδεκτες.
Τι μπορεί να συμβουλευτεί ένα άτομο που πίνει μέτρια αλκοόλ και δεν έχει παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη εξάρτησης από το αλκοόλ, αλλά εξακολουθεί να κινδυνεύει να γίνει αλκοολικός; Σε τέτοια άτομα, ενώ διατηρούν το ίδιο επίπεδο κατανάλωσης αλκοόλ, ο κίνδυνος ανάπτυξης εθισμού είναι ελάχιστος. Ωστόσο, εάν εκτίθενται σε δυσμενείς εξωτερικούς παράγοντες (απόλυση, διαζύγιο, συνταξιοδότηση) ή εσωτερικούς παράγοντες (ασθένειες, άγχος και κατάθλιψη) και εάν επιτρέπουν υπερβολικές αλκοολικές ποσότητες (λήψη μεγάλων ποσοτήτων αλκοόλ - περισσότερες από 5 δόσεις την ημέρα για 3-7 ημέρες) ή να αυξήσει την ποσότητα του αλκοόλ που καταναλώνεται τακτικά, ο εθισμός και η κατάχρηση μπορεί να αναπτυχθούν σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Και, τέλος, τι συμβουλή μπορεί να δοθεί σε ένα άτομο που καταναλώνει αλκοόλ σε επικίνδυνες ή επιβλαβείς ποσότητες; Τι να πεις σε έναν τέτοιο ασθενή; Η συμβουλή είναι αρκετά απλή - δοκιμάστε να πίνετε λιγότερο ή αν αυτό δεν έχει αποτέλεσμα, σταματήστε να πίνετε αλκοόλ. Πώς να πίνετε λιγότερο; Αραιώστε τα αλκοολούχα ποτά, αντικαταστήστε το αλκοόλ με αναψυκτικά. τρώτε πριν και μετά το ποτό. Προσπαθήστε να αποσπάσετε την προσοχή σας από το ποτήρι και πιείτε πιο αργά. κάνε κάτι άλλο για να πιεις λιγότερο? ξεκινήστε αργότερα από το συνηθισμένο. κάντε μέρες νηστείας από το αλκοόλ: δύο ή τρεις ή και τέσσερις ημέρες την εβδομάδα είναι καλύτερες. Προσπαθήστε να μην μπείτε σε καταστάσεις υψηλού κινδύνου όπου μπορεί να χάσετε τον έλεγχο: σε καμπάνιες, με φίλους, μετά τη δουλειά, στις διακοπές, μετά την πληρωμή, τα Σαββατοκύριακα. Προσπαθήστε να μην πίνετε όταν είστε βαριεστημένοι ή μόνοι, είστε εκνευρισμένοι, σε ένταση και κακή διάθεση, με αϋπνία και άγχος. και αν βρεθείτε σε μια τέτοια κατάσταση - φύγετε, αρνηθείτε. Δοκιμάστε άλλες μορφές ψυχαγωγίας και αναψυχής. και, το πιο σημαντικό, μάθε να αρνείσαι. Είναι σημαντικό να βρείτε εκείνους τους ανθρώπους που κάνουν μέτρια χρήση και είναι έτοιμοι να σας υποστηρίξουν στις προσπάθειές σας να λύσετε τα προβλήματα με το αλκοόλ.
Το τελευταίο ερώτημα που θα προσπαθήσει να απαντήσει αυτό το άρθρο είναι: τι πρέπει να κάνει ένα άτομο και οι συγγενείς του με μια ήδη υπάρχουσα εξάρτηση από το αλκοόλ (αλκοολισμός);
Η διακοπή της κατανάλωσης είναι απαραίτητη εάν έχετε μια συχνή επιθυμία για ποτό (ακόμα και για λόγους χαλάρωσης, αποσυμφόρησης, διασκέδασης). δεν μπορείτε να ελέγξετε πόσο πίνετεΥποφέρετε από hangover την ημέρα μετά την έντονη κατανάλωση αλκοόλ και χρειάζεστε ένα ποτό για να βελτιώσετε την ευημερία σας. Χρειάζεσαι όλο και περισσότερο αλκοόλ για να μεθύσεις ή να επιστρέψεις στο «φυσιολογικό». Είναι επίσης απαραίτητο να σταματήσετε να πίνετε εάν υποφέρετε από υψηλή αρτηριακή πίεση (το αλκοόλ δεν θεραπεύει την πίεση, αλλά, αντίθετα, αυξάνει τον κίνδυνο υπερτασικών κρίσεων και εγκεφαλικών επεισοδίων), ηπατική νόσο, παγκρεατίτιδα και λαμβάνετε φάρμακα που δεν είναι συμβατά με αλκοόλ (αντιβιοτικά, καρδιακά φάρμακα, φάρμακα για την πίεση κ. λπ. ). Εάν δεν μπορείτε να τα παρατήσετε μόνοι σας, τότε μην απελπίζεστε, τώρα υπάρχουν αρκετοί ειδικευμένοι ειδικοί - ψυχοθεραπευτές και ναρκολόγοι που ανώνυμα: χωρίς καμία εγγραφή, προκήρυξη εργασίας και στέρηση άδειας οδήγησης, θα σας παρέχουν αποτελεσματική βοήθεια. Το κύριο πράγμα που πρέπει να θυμάστε είναι ότι ο αλκοολισμός είναι ιάσιμος, αλλά το αποτέλεσμα της θεραπείας του δεν είναι η αποκατάσταση της «ικανότητας να πίνετε ξανά στην εταιρεία όπως όλοι οι άλλοι είναι 100 γραμμάρια», αλλά η αποτελεσματική διατήρηση της νηφαλιότητας για μεγάλο χρονικό διάστημα.